Sample records for rozpoznanym rakiem neuroendokrynnym
-
Directory of Open Access Journals (Sweden)
Marta Łuczyk
2015-05-01
2 Department of the Internal Medicine with the Unit of Internal Nursing, Department of Health Sciences, Medical University of Lublin Streszczenie Wstęp. Rozpoznanie choroby nowotworowej piersi wywiera szczególny wpływ na stan psychiczny kobiety. Jedną z negatywnych reakcji emocjonalnych u kobiet po rozpoznaniu choroby nowotworowej są zaburzenia lękowe, którym mogą towarzyszy zaburzenia depresyjne. Cel pracy. Ocena występowania i nasilenia zaburzeń lękowych i depresyjnych wśród kobiet z rakiem piersi oczekujących na zabieg operacyjny. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego, techniką ankiety z użyciem narzędzi: Szpitalnej Skali Oceny Lęku i Depresji (HADS, Skali wizualno – analogowej zaadoptowanej do oceny lęku, autorskiego kwestionariusza wywiadu. Do badań zakwalifikowano 150 kobiet z rakiem piersi. Wyniki. W grupie chorych z rakiem piersi przygotowywanych do leczenia chirurgicznego u 93 (62,00% osób wystąpiły zaburzenia lękowe, u 24 (19,33% chorych stwierdzono stany graniczne, u 28 kobiet (18,67% nie stwierdzono zaburzeń. Ponad 95% kobiet odczuwało niepokój przed chorobą nowotworową, a 89% badanych deklarowało odczuwanie lęku przed leczeniem chirurgicznym. Stwierdzono występowanie zaburzeń depresyjnych u 24 osób (16,00%, a u 39 (26,00% osób stwierdzono stany graniczne. U 58% (87,00% badanych kobiet nie stwierdzono zaburzeń. Wnioski. U badanych kobiet stwierdzono występowanie zaburzeń lękowych, natomiast w mniejszym stopniu zaobserwowano zaburzenia depresyjne. Prowadzenie badań oceniających występowanie lęku w okresie przedoperacyjnym powinno stać się rutynowym postępowaniem w przygotowaniu chorych do zbiegu operacyjnego. Słowa kluczowe: fobie, zaburzenia lękowe, zaburzenia depresyjne, nowotwory sutka. Abstract Introduction. Diagnosing cancer of the breast exerts special impact on the mental state of the woman. One of negative emotional reactions at women after diagnosing
-
Directory of Open Access Journals (Sweden)
Marta Łuczyk
2016-07-01
Streszczenie Wstęp. Pacjent z rozpoznanym nowotworem złośliwym, który oczekuje na zabieg operacyjny odczuwa różnego rodzaje emocje. Jedną z nich jest distres będący reakcją na zagrożenie związaną z diagnozą zagrażającej życiu choroby oraz koniecznością jej leczenia. Jeżeli distres przekracza możliwości adaptacyjne ustroju może działać szkodliwie na organizm [1]. Cel pracy. Ocena występowania i nasilenia distresu u chorych na nowotwory złośliwe w okresie przygotowania do zabiegu chirurgicznego. Materiał i metoda. Badaniem objęto 101 osób z rozpoznanym nowotworem złośliwym zakwalifikowanych do leczenia chirurgicznego. Do badań wykorzystano autorski kwestionariusz wywiadu oraz Termometr distresu. Wyniki. U ponad połowy pacjentów z rozpoznanym nowotworem złośliwym w okresie przygotowania do zabiegu chirurgicznego występowało niewielkie nasilenie distresu, u części chorych nasilenie distresu było znaczne. U pacjentów z nasilonym poziomem distresu najczęściej wskazywanymi problemami były trudności w pracy i szkole, w relacjach z partnerem oraz poddenerwowanie i zmęczenie. Na występowanie i nasilenie distresu u pacjentów onkologicznych przygotowywanych do zabiegu chirurgicznego nie mają wpływu czynniki społeczno-demograficzne oraz rodzaj rozpoznanego nowotworu. Słowa kluczowe: nowotwór złośliwy, distres, termometr distresu, leczenie chirurgiczne nowotworów. Summary Admission. A patient diagnosed with a malignant tumor that is pending surgery feels different kinds of emotions. One of them is the distress that is a reaction to the threat associated with the diagnosis of a life-threatening disease and the need for its treatment. If the distress exceeds the capabilities of the adaptive system can cause harm to the body [1]. Aim of the study. To estimate the prevalence and severity of distress in cancer patients during preparation for surgery. Material and methods. The study involved 101 people
-
Directory of Open Access Journals (Sweden)
Iga Grad
2011-12-01
Full Text Available Pierwotne nadciśnienie tętnicze (PNT jest coraz częściej rozpoznawane u dzieci i młodzieży. Występuje zwykle jako stan przednadciśnieniowy lub pierwsze stadium nadciśnienia tętniczego. Podobnie jak u dorosłych związane jest z otyłością, stylem życia i rodzinnym występowaniem choroby. Powikłania narządowe PNT stwierdza się u ponad 40% dzieci w momencie rozpoznania choroby. W terapii PNT istotne miejsce zajmuje postępowanie niefarmakologiczne, odnoszące się do modyfikacji stylu życia i zachowań związanych ze zdrowiem. Stosuje się je u dzieci z rozpoznanym stanem przednadciśnieniowym jako jedyną formę terapii, natomiast w nadciśnieniu tętniczym – jako leczenie uzupełniające. Niełatwy proces zmiany stylu życia wymaga współpracy personelu medycznego z pacjentami i ich rodzinami. Szczególną rolę powinna odgrywać pielę- gniarka ze względu na bezpośredni, ciągły kontakt z pacjentem i jego opiekunami. Konieczne jest wnikliwe monitorowanie osób z rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym i w stanie przednadciśnieniowym. Istotne są także promocja zdrowego stylu życia, wczesne identyfikowanie dzieci obarczonych ryzykiem wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego oraz podejmowanie odpowiednich działań interwencyjnych w stosownym czasie. W pracy omówiono zasady profilaktyki i terapii nadwagi/otyłości (zmiana diety, aktywność fizyczna, nieprawidłowości snu, zaburzeń zachowania (tzw. wzór zachowania A. Podkreślono negatywny wpływ stosowania używek przez młodocianych na rozwój PNT. Przedstawiono reguły współpracy pielęgniarki z chorymi na PNT, niezbędne dla efektywności podejmowanych interwencji. Zwrócono uwagę na konieczność edukacji prozdrowotnej w placówkach oświatowych i na zajęciach pozaszkolnych.
-
Directory of Open Access Journals (Sweden)
Mariusz Kobek
2014-10-01
Full Text Available Diagnostyka różnicowa zmian chorobowych i urazowych oparta o wyniki badań obrazowych, w szczególnych przypadkach może nastręczać poważne trudności, a nawet być przyczyną błędu medycznego i w konsekwencji wydania nieprawidłowej opinii sądowo-lekarskiej. Przedstawiono niezwykle rzadki przypadek rozsianego nowotworu złośliwego – kosmówczaka u 24-letniego mężczyzny. Kilka dni po tym zdarzeniu został przyjęty do kliniki neurochirurgii z rozpoznanym w badaniu TK głowy pourazowym krwiakiem śródmózgowym z przebiciem do układu komorowego. Po wypisaniu ze szpitala w stanie ogólnym dobrym – mężczyzna po kilkunastu dniach zmarł. Badanie sekcyjne, poszerzone o badanie histopatologiczne, wykazało liczne przerzuty pierwotnego nowotworu jądra, m.in. do mózgu.
-
Directory of Open Access Journals (Sweden)
Kamila Woźniak
2015-08-01
Streszczenie Urazy głowy są głównymi przyczynami zgonu i nabytych zaburzeń neurologicznych. Odmienny niż u dorosłych przebieg urazu głowy w populacji dziecięcej powoduje, że w tej grupie zdarza się najwięcej nieoczekiwanych powikłań. Z uwagi na brak specyficznych objawów klinicznych krwiak nadtwardówkowy w populacji pediatrycznej stanowi duże wyzwanie zarówno diagnostyczne jak i lecznicze. Autorzy przedstawiają opis przypadku i postępowania u 6- letniego dziecka po urazie głowy, z rozpoznanym w badaniu obrazowym krwiakiem nadtwardówkowym. Słowa kluczowe: uraz czaszkowo-mózgowy, krwiak nadtwardówkowy, populacja pediatryczna. Abstract Head injuries are the main causes of death and acquired neurological disorders. Differently than adults mileage head injury in the pediatric population means that in this group it happens most unexpected complications. Given the lack of specific clinical symptoms epidural hematoma in the pediatric population is a major challenge for both diagnostic and therapeutic. The authors present a case and proceedings in a child 6 years old after a head injury diagnosed in the study imaging epidural hematoma. Key words: cephalo-cerebral trauma, epidural hematoma, pediatric population.
-
Directory of Open Access Journals (Sweden)
Tomasz Ząbkowski
2009-03-01
Full Text Available Wśród nowotworowych przyczyn zgonów w Polsce rak stercza zajmuje trzecie miejsce, po raku płuc i żołądka. W Stanach Zjednoczonych jest na pierwszym miejscu. W Unii Europejskiej z powodu raka gruczołu krokowego umiera każdego roku ponad 85 000 mężczyzn. Dotyka on często mężczyzn w sile wieku, a długi i złożony proces jego leczenia negatywnie wpływa na efektywność i stabilność życiową. W początkowym stadium choroba przebiega często bezobjawowo, co powoduje, że mężczyźni nie są świadomi zagrożenia i nie podejmują czynności profilaktyczno-leczniczych. Uwzględniając wymienione zagrożenia, celowe jest podjęcie działań zmierzających do uruchomienia systemu profilaktyki, leczenia i monitorowania chorych z rakiem gruczołu krokowego, co będzie stanowić gwarancję utrzymania wymaganego poziomu stanu zdrowia. Funkcjonowanie takiego systemu oparte jest na podstawach naukowych. Jeden z jego elementów to opracowanie wskaźników (funkcji zdrowia i zachorowań pacjentów płci męskiej z uwzględnieniem ich struktury wiekowej. Realizując pracę badawczą, autorzy artykułu starali się umiejscowić podjęty problem profilaktyki i leczenia raka gruczołu krokowego na tle istniejących już osiągnięć naukowych. Dokonano pogłębionej analizy opracowań w aspekcie rozwiązań praktycznych. Zauważono, że dotyczą one dwóch zasadniczych obszarów, odnoszą się do badań podstawowych i rozwiązań aplikacyjnych.
-
Directory of Open Access Journals (Sweden)
Kamila Woźniak
2016-08-01
• 2. Katedra i Klinika Rehabilitacji, Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Streszczenie Czaszkogardlak (guz Erdheima, łac. craniopharyngioma to stosunkowo rzadki, łagodny guz nowotworowy o lokalizacji wewnątrzczaszkowej, wywodzący się z pozostałości kieszonki Rathkego. Nazwę craniopharyngioma wprowadził Harvey Cushing w 1932. Jedne z pierwszych prób operacyjnego leczenia guza podjął Ludvig Puusepp w 1923 roku. Objawy kliniczne zależą od lokalizacji guza. Są to przede wszystkim objawy wynikające z ucisku masy guza na sąsiadujące struktury anatomiczne. Autorzy przedstawiają opis przypadku klinicznego, leczonego operacyjnie w Klinice Neurochirurgii, Neurotraumatologii i Neurochirurgii Dziecięcej Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 im. dr A. Jurasza w Bydgoszczy z rozpoznanym w badaniu histopatologicznym craniopharyngioma. Słowa kluczowe: czaszkogardlak, craniopharyngioma, guz Erdheima, nowotwór łagodny. Abstract Craniopharyngioma (Erdheima tumor is a relatively rare benign tumor of intracranial location, derived from the remnants of Rathke's pouch. The name craniopharyngioma introduced Harvey Cushing in 1932. One of the first attempts at surgical treatment of the tumor took Ludvig Puusepp in 1923. Clinical symptoms depend on the site of a tumor. These are primarily the symptoms resulting from the comppression of the tumor mass on adjacent anatomical structures. The authors present a clinical case operating treated in the Department of Neurosurgery, Neurotraumatology and Pediatric Neurosurgery, Dr Antoni Jurasz University Hospital No.1 in Bydgoszcz histopathological diagnosed with craniopharyngoma. Key words: craniopharyngioma, Erdheima tumor, benign tumor.
-
Macierzyństwo w stwardnieniu rozsianym – fakty i mity
Directory of Open Access Journals (Sweden)
Łukasz Rzepiński
2013-04-01
Full Text Available Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM jest przewlekłą, demielinizacyjną chorobą ośrodkowego układu nerwowego, która występuje blisko dwa razy częściej u kobiet. Szczyt zachorowań odnotowuje się między 2. a 4. dekadą życia, co przypada na okres największej zdolności rozrodczej pacjentek. Społeczny stygmat choroby, lęk przed niepełnosprawnością oraz brak dostatecznej informacji o wpływie ciąży na przebieg SM powoduje, że podjęcie decyzji o posiadaniu dziecka staje się szczególnie trudne. Tymczasem dostępne dane jednoznacznie potwierdzają korzystny wpływ macierzyństwa na przebieg SM. Ciąża jako jedyny stan fizjologiczny zdecydowanie zmniejsza wskaźnik rzutów choroby, a jednocześnie opóźnia okres osiągnięcia znaczącej niepeł- nosprawności u pacjentek z rzutowo-remitującą postacią SM. Wszystkie kobiety z rozpoznanym SM, które planują urodzenie dziecka, powinny również uzyskać wyczerpującą informację o wzroście prawdopodobieństwa rzutu choroby w okresie połogu. Jedna trzecia pacjentek doświadcza bowiem rzutu choroby w ciągu pierwszych trzech miesięcy po porodzie. Wiedza ta może pomóc we wcześniejszym zorganizowaniu pomocy przy opiece nad noworodkiem. Wiele kwestii, w tym – między innymi – wpływ laktacji na aktywność kliniczną SM oraz wpływ leków modyfikujących przebieg choroby na macierzyństwo, wymaga jednak dalszych badań.
-
Directory of Open Access Journals (Sweden)
Kamila Woźniak
2016-09-01
• 2. Katedra i Klinika Rehabilitacji, Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Streszczenie Struniaki (łac. chordoma są rzadkimi, histologicznie łagodnymi, lecz klinicznie złośliwymi nowotworami szkieletu osiowego. Mogą powstać w dowolnym miejscu w linii środkowej ciała, gdzie istniała struna grzbietowa (np. stok, nosogardziel, siodło i okolica okołosiodłowa, otwór wielki kręgi i okolica krzyżowo-ogonowa. Struniaki to wolno rosnące nowotwory, wykazujące miejscową agresywność w stosunku do kości i tkanek miękkich. Struniaka po raz pierwszy opisał w 1856 roku Virchow i Luschke. Z kolei w 1858 roku Muller stwierdził, że nowotwór może pochodzić z pozostałości embrionalnych prymitywnej struny grzbietowej tzw. chorda dorsalis. Autorzy przedstawiają opis przypadku klinicznego leczonego operacyjne w Klinice Neurochirurgii, Neurotraumatologii i Neurochirurgii Dziecięcej Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 im. dr A. Jurasza w Bydgoszczy z rozpoznanym w badaniu histopatologicznym struniakiem. Słowa kluczowe: struniak, chrodoma, nowotwór, szkielet osiowy, neurochirurgia. Abstract Chordomas are rare, histologically benign but clinically malignant tumors of the axial skeleton. They can occur anywhere in the midline of the body where there notochord (clivus, nasopharynx, saddle and surroundings parasellar, the foramen vertebrae and surroundings sacral area. Chordomas are slow-growing cancer, showing local aggressiveness relative to bone and soft tissue. Chordoma was first described in 1856 by Virchow and Luschke. In turn, in 1858 Muller found that the cancer can come from embryonic remnants of the primitive notochord called chorda dorsalis. The authors present a clinical case operating treated in the Department of Neurosurgery, Neurotraumatology and Pediatric Neurosurgery, Dr Antoni Jurasz University Hospital No.1 in Bydgoszcz histopathological diagnosed
-
Dynamika zmian temperatury ręki reumatoidalnej po wybranych zabiegach z zakresu termoterapii
Directory of Open Access Journals (Sweden)
Małgorzata Gizińska
2011-08-01
Full Text Available Wstęp: W procesie usprawniania osób z chorobami reumatycznymi wykorzystuje się wiele zabiegów z zakresu ciepłolecznictwai krioterapii. W dostępnym piśmiennictwie niewiele jest opisówbadań dotyczących efektów termicznych występujących w tkankachw wyniku stosowania takich zabiegów w obrębie ręki reumatoidalnej.Z tego powodu autorzy podjęli próbę określenia przebiegudynamiki zmian temperatury po zastosowaniu powszechniestosowanych u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów(RZS zabiegów z zakresu termoterapii, w aspekcie zmian zachodzącychw mikrokrążeniu podczas 120 minut obserwacji.Materiały i metody: Do dwóch grup przydzielono 27 pacjentówz rozpoznanym RZS (średni wiek badanych 57 ±7,9 roku: I grupaliczyła 14 osób, u których naświetlano jedną rękę promiennikiempodczerwieni IR-A, -B oraz -C, II grupa – 13 osób, u których wykonanozabieg nadmuchu jednej ręki zimnym powietrzem (–30°C.Analizy rozkładu temperatury dokonano na podstawie 120-minutowejobserwacji zmian temperatury powierzchniowej obu rąk, dozapisu której użyto kamery termowizyjnej. U każdej osoby wykonano8 zdjęć termowizyjnych w określonych odstępach czasu:przed zabiegiem, zaraz po zabiegu oraz 5, 15, 30, 45, 60 i 120 minutpo zabiegu.Wyniki: Istotne różnice temperatur mierzonych w kolejnych odstępachczasu zaobserwowano we wszystkich grupach tylko podczas wynopierwszych5 minut po zabiegu (p < 0,05. Maksymalny wzrost temperaturyodnotowany zaraz po zabiegu IR-A, -B, -C wynosił 3,5°C. Ponadmuchu zimnym powietrzem (–30°C maksymalne obniżenietemperatury mierzonej zaraz po zabiegu wynosiło 6,4°C (ryc. 1 i 2.Wnioski: Istotne zmiany temperatury powierzchniowej rąk obserwowanow ciągu pierwszych 5 minut po zabiegu, zarówno ponaświetlaniu IR-A, -B, -C, jak i nadmuchu zimnym powietrzemo temperaturze ok. –30°C. W przypadku zabiegu cieplnego wartośćtemperatury w ciągu tego czasu pozostawała powyżej warto
-
Directory of Open Access Journals (Sweden)
Kamila Woźniak
2016-08-01
Kamila Woźniak1, Dorota Ratuszek-Sadowska2, Agnieszka Nowacka1, Maciej Śniegocki1 1. Klinika Neurochirurgii, Neurotraumatologii i Neurochirurgii Dziecięcej, Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu 2. Katedra i Klinika Rehabilitacji, Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Streszczenie Brodawczak splotu naczyniówkowego (ang. choroid plexus papilloma to rzadki nowotwór ośrodkowego układu nerwowego, wywodzący się z nabłonka splotu naczyniówkowego układu komorowego mózgowia. W 50% przypadków rozwija się w komorze bocznej, w 40% w komorze IV i w 5% w komorze III. Guzy splotu naczyniówkowego występują przede wszystkim w 1. dekadzie życia. Guz produkuje płyn mózgowo - rdzeniowy, co przyczynia się do wodogłowia i nadciśnienia śródczaszkowego. Histologicznie zbudowany jest ze struktur brodawkowatych, utworzonych przez cylindrycznego kształtu komórki spoczywające na błonie podstawnej. Autorzy przedstawiają opis przypadku klinicznego chorej leczonej operacyjnie w Klinice Neurochirurgii, Neurotraumatologii i Neurochirurgii Dziecięcej Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 im. dr A. Jurasza w Bydgoszczy z rozpoznanym w badaniu histopatologicznym brodawczakiem splotu naczyniówkowego. Słowa kluczowe: brodawczak splotu naczyniówkowego, nowotwór, ośrodkowy układ nerwowy, neurochirurgia. Abstract Choroid plexus papilloma is a rare cancer of the central nervous system, derived from epithelial cells of the choroid plexus of the ventricular system of the brain. In 50% of cases resolve the side chamber, and in 40% in the fourth chamber and 5% in the third ventricle. Choroid plexus tumors occur primarily in the first decade of life. The tumor produces cerebrospinal fluid, which contributes to hydrocephalus and brain edema. Histologically is built with papillary structures formed by the
-
Directory of Open Access Journals (Sweden)
Anna Syta-Krzyżanowska
2010-03-01
Full Text Available Wstęp: W przeprowadzonych w Polsce badaniach epidemiologicznych stwierdzono utrzymujący się od kilkunastu lat wysoki współczynnik zapadalności na pierwszy w życiu udar mózgu, wzrastający wykładniczo z wiekiem oraz połączony z wciąż dużą śmiertelnością. Poznanie czynników ryzyka oraz wprowadzenie profilaktyki może istotnie zmniejszyć powyższe wskaźniki. Celem pracy było przeprowadzenie analizy epidemiologicznej pacjentów z udarem mózgu hospitalizowanych na Pododdziale Udarowym Kliniki Neurologii USK w Białymstoku. Uwzględniono w szczególności etiologię z czynnikami ryzyka oraz śmiertelnością w zależności od wieku i płci chorych. Materiał i metody: Rozpatrzono wszystkie przypadki pacjentów hospitalizowanych w Klinice Neurologii USK w Białymstoku z powodu udaru mózgu w ciągu pełnego roku kalendarzowego. Posłużono się ankietami prowadzonymi w ramach Narodowego Programu Profilaktyki i Leczenia Chorób Sercowo-Naczyniowych (POLKARD. Obliczenia statystyczne wykonywano przy użyciu programu Statistica w wersji 8.0. Wyniki: Przeanalizowano wyniki 408 pacjentów, w tym 185 (45,3% kobiet oraz 223 (54,7% mężczyzn z rozpoznanym: krwotokiem podpajęczynówkowym – 6,9%, krwotokiem śródmózgowym – 12,5% oraz udarem niedokrwiennym – 80,6%. Etiologię zatorową pochodzenia sercowego zdiagnozowano u 39,4%, zakrzep dużych naczyń u 35%, natomiast udar zatokowy u 11,6% pacjentów. Najczęstszym czynnikiem ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu było nadciśnienie tętnicze (81,2%, następnie migotanie przedsionków i choroba niedokrwienna serca (38%. Zmarło 11,6% chorych z udarem niedokrwiennym mózgu oraz 21,5% z udarem krwotocznym. Średnia śmiertelność wyniosła 13,5%. Wnioski: Najczęstszym czynnikiem ryzyka udaru mózgu było nadciśnienie tętnicze, które szczególnie często współwystępowało z dodatkowym czynnikiem ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu. Prowadzenie leczenia udaru mózgu w pododdzia
-
Directory of Open Access Journals (Sweden)
Urszula Jolanta Bojakowska
2016-05-01
2. SKN przy Samodzielnej Pracowni Epidemiologii, Uniwersytet Medyczny w Lublinie Słowa kluczowe: rak piersi, zachowania zdrowotne, profilaktyka Key words: brest cancer, health behaviors, prophylaxis Abstrakt Cel pracy Celem pracy była ocena wybranych zachowań zdrowotnych przed i po leczeniu wśród kobiet z nowotworem piersi. Materiał i metoda W badaniu zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z techniką ankiety. Do realizacji badań posłużył kwestionariusz Inwentarz Zachowań Zdrowotnych (IZZ Juczyńskiego. Badaniami objęto 70 kobiet z rakiem piersi, w przedziale wieku między35 a77 rokiem życia zamieszkujących województwo lubelskie. Analizy statystyczne przeprowadzono w oparciu o program Statistica 10.0. Wyniki W oparciu o skalę IZZ przed chorobą wyniki niskie uzyskało 80% badanych, przeciętne – 11,4%, zaś wysokie – 8,6%. Po rozpoznaniu choroby wyniki niskie uzyskało 17,1%, przeciętne – 30%, a wysokie 52,9%. Wskaźnik zachowań zdrowotnych dla ogółu badanych wyniósł średnio 66,23 przed chorobą i 90,5 po rozpoznaniu. Po rozpoznaniu choroby we wszystkich kategoriach uzyskano wyższe wyniki niż przed. Wnioski Doświadczenia związane z chorobą mają istotny wpływ na wzrost ogólnego wskaźnika nasilenia zachowań zdrowotnych wśród kobiet z nowotworem piersi. Po rozpoznaniu choroby we wszystkich analizowanych kategoriach zaobserwowano wyższy poziom deklarowanych zachowań zdrowotnych. Abstract Aim The aim of this study was to evaluate selected health behaviors before and after diagnosis of the disease among women with breast cancer. Material and methods In the study the diagnostic survey method was applied in combination with the questionnaire technique. To conduct the research we used Juczyński’s inventory of health behaviours questionnaire. The survey included 77 women with breast cancer, aged from 35 to 77, living in the Lubelskie Voivodeship. The statistical analyses were conducted with
-
Wpływ otyłości na wczesne zmiany miażdżycowe u dzieci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów
Directory of Open Access Journals (Sweden)
Barbara Głowińska-Olszewska
2011-08-01
Full Text Available Wstęp: Przewlekłe choroby zapalne u dzieci (w tym młodzieńczeidiopatyczne zapalenie stawów – MIZS zostały uznane za jedenz czynników wysokiego ryzyka rozwoju przedwczesnej chorobyukładu sercowo-naczyniowego. Celem pracy była ocena zależnościmiędzy postacią MIZS, aktywnością choroby, czynnikami ryzykaa wczesnymi zmianami miażdżycowymi u dzieci z MIZS.Materiały i metody: Badaniem objęto 37 dzieci (średnia wieku 12,9roku z MIZS rozpoznanym co najmniej rok wcześniej. Grupę kontrolnąstanowiło 26 zdrowych dzieci (tab. I. U wszystkich badanychoznaczono: wskaźnik masy ciała (body mass index – BMI,ciśnienie tętnicze, lipidogram, stężenie białka C-reaktywnego(C-reactive protein – CRP, fibrynogenu oraz insulinooporność(wskaźnik HOMA – homeostatic model assessment, jak równieżoceniono ultrasonograficznie grubość kompleksu IMT (intimamediathickness tętnic szyjnych wspólnych.Wyniki: U dzieci z MIZS w porównaniu z dziećmi zdrowymi wykazanowyższy wskaźnik SDS-BMI: 0,7 vs –0,02, p = 0,02; stężenieCRP: 0,39 vs 0,06 mg/dl, p = 0,008; fibrynogenu: 356 vs 205 mg/dl,p = 0,003; ciśnienie skurczowe krwi: 120 vs 111 mm Hg, p = 0,002;oraz bardziej nasilone zmiany miażdżycowe (IMT: 0,51 vs 0,43 mm,p = 0,001 (tab. II. U 9 dzieci z MIZS i współistniejącą otyłością/nadwagą (24% dzieci chorych stwierdzono wyższy wskaźnikHOMA: 3,4 w porównaniu z dziećmi zdrowymi – 1,8 (p = 0,04 orazszczupłymi dziećmi z MIZS – 1,7 (p = 0,04, jak również większestężenie triglicerydów i wyższą wartość ciśnienia skurczowegokrwi. Dzieci otyłe miały wyższy wskaźnik IMT: 0,54 vs 0,49 mm(p = 0,001 w porównaniu z dziećmi szczupłymi z MIZS (tab. III,ryc. 1. Analiza korelacji wykazała zależności między IMT a BMI(r = 0,32, p = 0,26, IMT a SDS-BMI (r = 0,38, p = 0,007, IMTa HOMA (r = 0,38, p = 0,035, CRP a BMI (r = 0,33, p = 0,009 orazCRP a ciśnieniem skurczowym krwi (r = 0,41, p = 0,004 (ryc. 2 i 3.Wyst